Wielu trenerów prowadzących zajęcia zespołowe w swoich klubach pewnie przyzna rację, jak trudno jest realizować cel danej jednostki treningowej, kiedy boisko okupowane jest jednocześnie przez 2-3 roczniki. Nasza rodzima piłka nożna w ostatnich latach zmierza do klasyfikacji zawodników w obrębie danego rocznika tworząc grupy ćwiczebne. Dobór zawodników najczęściej odbywa się pod względem ich umiejętności. Nie mniej jednak bardzo często zdarza się, że do takiego podziału w rzeczywistości nie dochodzi. Zdajemy sobie bowiem sprawę jak ważną rolę w życiu młodego piłkarza spełniają rodzice, którzy łączą życie zawodowe i rodzinne z pomocą w realizacji pasji dzieci. Dlatego też, bardzo często zdarza się, że dzieci przydzielane są do grup, dostosowanych do życia zawodowego rodziców. My, Trenerzy wiemy jak ważne jest łączenie w grupy zawodników o podobnych umiejętnościach, ponieważ tylko taki podział gwarantuje ich wszechstronny rozwój. Dzieci o mniejszych zdolnościach nie czują się tym samym, dyskryminowane sportowo i mogą brać czynny udział w zajęciach sportowych. Świetnym rozwiązaniem stało się uczestnictwo w treningach indywidualnych, które stanowią fantastyczne uzupełnienie treningu zespołowego. Nie każdy jest stworzony do prowadzenia zajęć indywidualnych. Niektórzy trenerzy cenią sobie pracę zespołową i w tym czują się najlepiej. Codzienne obcowanie z zespołem, aspekty drużynowe oraz cotygodniowa rywalizacja to coś, co sprawia im największą przyjemność.

Tyle tytułem wstępu. Przejdźmy teraz do meritum sprawy, czyli zagadnienia związanego z tytułem naszego artykułu – „Trening indywidualny – czym jest i jaka jest jego istota?”

Trening indywidualny jak sama nazwa wskazuje opiera się na pracy, w której najważniejszy jest zawodnik i jego potrzeby. Trening taki w bardzo dużym stopniu pozwala na wyszkolenie zaawansowanego technicznie zawodnika oraz zdobycia fundamentalnych umiejętności specyficznych dla dyscypliny sportu jaką jest piłka nożna. W treningu indywidualnym mamy możliwość zadbania o odpowiednią intensywność jednostki treningowej, częstszy kontakt zawodnika z piłką oraz możliwość obserwacji każdego zawodnika i właściwe nim kierowanie. Indywidualizacja ułatwia nam korygowanie błędów, dzięki czemu zawodnik nie pogłębia ich w kolejnych latach szkolenia piłkarskiego i daje możliwość pełniejszego rozwoju. Zajęcia indywidualne pozwalają uniknąć sytuacji, jaką przedstawiliśmy we wstępie tj. boisko okupowane przez kilka roczników jednocześnie oraz brak możliwości efektywnej realizacji założeń treningowych.  Unikamy tym samym stagnacji rozwoju szkolonego przez nas zawodnika. Daje to możliwość dobrej organizacji jednostki treningowej, zapewniając tym samym odpowiednią intensywność oraz optymalne przerwy wypoczynkowe. Stwarzamy wówczas warunki w dużej mierze zbliżone do tych, które zastaniemy podczas walki sportowej. Praca treningowa w małej grupie zachowuje również odpowiedni kontakt na linii zawodnik – trener. Trener ma wówczas komfort zadawania dziecku pytań, stawiania wyzwań i dawania narzędzi do rozwiązywania stawianych przed nim zadań. Ostatnim, ale naszym zdaniem kluczowym w tego typu treningu jest element samooceny zawodnika. Jeżeli trenerowi uda się przekonać dziecko do samooceny, a co za tym idzie również samokontroli będzie ono bardziej świadome i bardziej efektywne w każdej dziedzinie życia. Nam trenerom, pasjonatom piłki nożnej zależy, aby każdy trenujący pod naszym okiem młody zawodnik umiał odnaleźć się w dorosłym życiu, dlatego tak ważna w naszej pracy jest stymulacja rozwoju  inteligencji i umiejętności poznawczych dzieci i młodzieży.  

Trener decydujący się na prowadzenie zajęć indywidualnych musi posiadać o wiele więcej specyficznych dla tego rodzaju treningu cech. Pierwszą i w zasadzie fundamentalną cechą dobrego trenera jest pasja. Emanujący pasją nauczyciel, podchodzący entuzjastycznie do każdej kolejnej jednostki treningowej to gwarancja rozwoju młodego zawodnika. Kolejnym elementem trenerskiego rzemiosła winna być wiedza – stosowanie odpowiednich środków treningowych i metod właściwych dla danego etapu rozwoju młodego organizmu. Z wiedzą nieodzownie związana jest umiejętność organizacji zajęć szkoleniowych, czyli zaplanowanie i przeprowadzenie zajęć zgodnie z 6 filarami szkolenia: mentalność, kreatywność, intensywność, szczegółowość, indywidualizacja oraz edukacja. Każdy trener musi posiadać przemyślany plan procesu treningowego uwzględniający stopień rozwoju zawodnika, jego poziom sportowo-fizjologiczny, jak również bardzo istotne w treningu indywidualnym profil zawodnika i jego docelową pozycję na boisku. Nic po dobrze zaplanowanym mikro, mezo lub makro-cyklu, jeżeli trenerowi zabraknie konsekwencji oraz cierpliwości w realizacji założeń szkoleniowych. W indywidualnej pracy z dziećmi/młodzieżą szczególną uwagę należy zwrócić na detale oraz bezbłędny pokaz danego zadania ruchowego. Niewłaściwe zaprezentowanie danego elementu może pogłębiać błędy techniczne, a w konsekwencji zahamować rozwój jednostki. Doskonały pokaz wykonany przez trenera, przekazanie zawodnikowi swoich spostrzeżeń odnośnie wykonania zadania techniczno-taktycznego oraz zastosowania go w grze, umożliwia wprowadzenie na późniejszym etapie szkolenia zasady stopniowania trudności. Zasada stopniowania trudności to aspekt, mający kolosalny wpływ na osiągnięcie przez zawodnika odpowiedniego poziomu. Piłka nożna składa się bowiem ze specjalistycznych zadań indywidualnych, grupowych oraz zespołowych, których realizacja uzależniona jest od umiejętności indywidualnych zawodników.

Zespół NES